The Educational Benefits of Taking New Generations to Museums



In today’s world of instant technology, the idea of taking your students on a museum trip may be challenging. Learners from this generation have shockingly short attention spans and, they are likely to lack prior knowledge related to the exhibits, as teachers we may be worried that they will quickly get bored and lose their attention.

However, the reluctance of many parents and educators to take students to museums may be largely unwarranted. Indeed, many students enjoy a day away from the school, and the educational benefits of museum-going are unarguable. Museums encourage students to gain and practice their critical thinking skills. An art museum, for example, will help develop their critical thinking skills in relation to artistic styles, techniques, and subjects. Museums spark curiosity and visiting a museum represents the perfect opportunity for students to ask questions about new subjects that they are curious about and to satisfy their innately curious minds. As far as it goes, finding answers to questions is a marvelous way for learners to learn and experience the value in asking questions.

Museums offer historical lessons not taught in schools; many schools try to offer a curriculum based on the real side of history that spans a range of eras and geographies, it would be impossible to teach lessons that covered the entire history of people and the world. Museums encourage creativity; most museums have exhibits designed specifically for learners, encouraging interactivity and creative activities for them to get involved with. Taking photos is an essential part of the experience, which means your learners will have a chance to have plenty of memories of the day which fosters a positive memory they’ll treasure forever.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biri Anlatsın Bana Nedir Bu Normal?

Resim
Yazının başlığı için de şarkıları için de Bulutsuzluk Özlemi'ne müteşekkirim, ancak yazının devamının ne yazık ki onlarla derinden bir ilgisi yok. Bu sefer konu eğitim, tatilde sisteme sardım :)  Buyurunuz.. Eğitimin içinden yani magmasından yani çekirdeğinden bildiriyorum: eğitimde son birkaç yıldır oluşan bir "taraf sendromu" var; ve öyle ki bu sendromu aşmadan hedeflenen hiçbir başarının kayda değer olma şansı da yok.. Literatürde bile yer bulmuş kendine; öğrenci dostu öğrenme yaklaşımları diye geçiyor; "student-friendly learning approach" diye aratınca da üzerine yazılmış destansı makaleler karşılıyor bizi.. 2005 yılı itibariyle eğitimin aktif olarak içindeyim; üniversitede de ders verdim, ortaokul sıralarında da; kendi makamıma ait odamda da oturdum yıllarca, öğretmenler odasında da, yönettiğim zamanlar da olduğu özetle, yönetildiğim zamanlar da.. Yani sahiden içeriden, hem de en derinden bildiriyorum.. Eğitimde taraf sendromunu kaldırmadığımız ...
Devamı

ayıklanmış barbunya ve feminizm

Resim
Ben bir feminist olarak artık en çok erkeklere üzülüyorum.. Bir öküzün boynuzlarında sallanıp durmuyorsa dünya eşitlik ve adalet diye de bir şey olmalı bir yerlerde.. Evde de dışarıda da üretmenin bir adaleti olmalı.. Kadının sadece tüketen olarak görülmesi bu yüzyılda sadece erkeğin suçu değil artık.. Sağım solum hayatlarındaki adamlara ATM ve kredi kartı muamelesi yapan yüce kadınlarla dolu.. Babası, abisi, sevgilisi, kocası vesairesi çok da değiştirmiyor durumu.. Erkek çalışır kadın yer sığlığı dünya başka bir düzlemde de dönse benim için kabul görmeyecek..  Bir de kadın hakları için ne bedeller ödenmiş vaktiyle.. Sonra bir grup ulu kadın çıkıyor diyor ki "ay canım ben çalışmak istemiyorum".. Ne tatlı ne sevimli.. Kadının kendini bile isteye soktuğu şu halden utanıyorum.. Üniversite mezunu pek çok kadın tanıyorum evinin "hanımı" olmayı seçen.. Evine de kendine de yetiyor olmak daha güzel bir seçenek değil midir oysa.. Kolayı seçmen seni daha başarılı da...
Devamı
Resim
benim artik pazartesi sendromlarim yok.. pozitiflikten ölen de bir insan olmadigima gore buralarin huzuru bir sekilde bulasiyor sanirim insana, ben buna yoruyorum.. ise kosturarak yetismeye calismiyorum, isten de kosarak cikmiyorum.. bir denge hali, durma hali.. hayatimda girmedigim kadar derse giriyorum ve nasil oluyorsa daha az yoruluyorum.. yonetici olmak ruhuma fazla geliyormus demek, lider ruhumu kapi disinda tutunca insan tarafimi, hayatin keyifli halini iceri aliyorum.. ilk defa bu kadar uzun uzun kitap okuyup, ust uste filmler izliyorum.. hayata yetisme derdi yok, kendime vakit ayiramiyorum sikayetleri yok.. bu sabah yeniden fark ettim ki ben bir suredir resmen 'yaşıyorum'. fonda bir italyan şarkısı..baciami ancora!
Devamı