withlovefrommarmaris

“ The bicycle has done more for the emancipation of women than anything else in the world. ” ~  Susan B. Anthony, Entellektüel Bisiklet, kadınların özgürleşmesine dünyadaki diğer her şeyden daha fazla katkı sağlamıştır, demiş Susan Antony . Kadın olmak ayrı özgürleşmeyi istemek ayrı bir dert bu coğrafyada. Bir bisikletle şuur kaybı yaşayan canım toplumumuz için devrim yaratacağıma inanacak kadar iyimser değilim tabi ama kendim için sahiden bir nevi devrim oldu bu bisiklet. Ben ki konfor düşkünü olarak otuz iki yaşını geçirmiş, çalıştığı üniversite ile ev arası on dakika iken taksicilerle ahbap olmuş, başladığı tüm spor ve benzeri etkinlikleri en geç bir ayda bırakmış, spor mu yapsak diyen dost önerilerini ben spor falan sevmem diyerek reddetmiş bir insanım. Bu konformist havayla araba almam beklenirken gidip bisiklet aldımsa bu devrim değil de nedir. Çocuk niyetine kedi evlat edinen insanlarız neticede ama yine de ben bundan sonra yürümem, commute by bike takımına altın harflerle i

benim artik pazartesi sendromlarim yok.. pozitiflikten ölen de bir insan olmadigima gore buralarin huzuru bir sekilde bulasiyor sanirim insana, ben buna yoruyorum.. ise kosturarak yetismeye calismiyorum, isten de kosarak cikmiyorum.. bir denge hali, durma hali.. hayatimda girmedigim kadar derse giriyorum ve nasil oluyorsa daha az yoruluyorum.. yonetici olmak ruhuma fazla geliyormus demek, lider ruhumu kapi disinda tutunca insan tarafimi, hayatin keyifli halini iceri aliyorum.. ilk defa bu kadar uzun uzun kitap okuyup, ust uste filmler izliyorum.. hayata yetisme derdi yok, kendime vakit ayiramiyorum sikayetleri yok.. bu sabah yeniden fark ettim ki ben bir suredir resmen 'yaşıyorum'. fonda bir italyan şarkısı..baciami ancora!