Yoksa Siz Hala..?




Siz de hala hayallerinizi yaşamak için uygun şartların oluşmasını bekliyorsunuz değil mi?


Şu maaş bir yatsın, şu borç bir bitsin, şu okul bir kapansın, şu ev bir düzene girsin, çocuk biraz büyüsün, işler biraz yoluna girsin... falan filan! Hani siz o bir an bir duruvermiyorsunuz ya hani, sonra o içinde yaşadığımız deli dolu dünyanın ilahi adaleti bir durduruyor ki sizi bu defa kalakalıyorsunuz. Ertelediğiniz ne varsa şap şap çarpıyor yüzünüze.. Zaman o kadar da yetmez gelmiyor artık size.. Peki her şeyi böylesine ters düz eden şey ne? Herkesin bir hatırlatıcısı var şu hayatta; peki seni sana hatırlatan ne?


Ben uzun vadeli planlar yapmayı uzun yıllar önce bıraktım güya ama içimin hassas iç dengesi sağ olsun mutlaka geleceği bilmek istiyor; sürpriz sevmiyor.. Ne nedir, kim nedir, ne değildir illa bilmek istiyor.. Tam üç beş plan yapmaya başlıyorum ki bir bakıyorum hooop yeniden alabora oluvermiş her şey..  Sonra birden ve yeniden hatırlıyorum planları vaktiyle rafa kaldırdığımı; hayatın kendi akışına izin verdiğimi.. Ne gelirse hayattan geldiğini.. Güzelleştirmek için pes etmemem ama kabul edebilmem gerektiğini..


Ama insanız sonuçta ve plan yapmak hepimizin genetik kodlarında var.. Beyin dursa kalp, kalp dursa beyin durmuyor; mutlaka uzun uzadıya plan yapsın istiyor. Hem içimi dindirmek hem hayata çelme takmamış olmak için uzun vadeli planları rafa kaldırsam da kısa vadeli olanları tutuyorum aklımda, hayatımda..  


Siz de bugününüzü ve hala hayatta oluşunuzu hatırlatacak birkaç küçük planı yazın bir kenara.. En çok da yazabiliyor oluşunuza, aklınızın ve bilincinizin buna da yetebiliyor oluşuna şükrederek.. 


Benim kısadan da kısa vadeli planlarıma gelince.. Dünümü bugünümden farklı kılmak için her gün bir şeyler öğreniyorum mesela.. Azıcık derinden bakınca bu da bir içsel plan.. Sonra yaklaşan güzel oyunlar var takvimimde; tiyatro izleyicisi olmak başka bir terapi benim için.. Marmaris için Şubat ayı tiyatro ayı ve tatil kasabasında yaşamak da her sanatsal etkinlik fırsatını iyi değerlendirebilmek demek.. Şubat aynı zamanda Datça için Badem Festivali demek..Ve Datça benim için yeryüzünün cenneti! Bisikletle işe gitme mevsimi de geldi geliyor.. 


Çünkü unutma her şeye ve herkese rağmen bahar yine kapıda.. Önce kendini, sonra büyük planları rafa kaldırmayı ama küçük planları mutlaka kalbine yazmayı hatırla.. 

Fonda Noah and the Whale; the first days of spring..

"It's the first day of spring
And my life is starting over again
The trees grow, the river flows

And its water will wash away my sins
For I do believe that everyone has one chance
To fuck up their lives
But like a cut down tree, I will rise again
And I'll be bigger and stronger than ever before.."





















Yorumlar

  1. Bir Tutam Karınca25 Ocak 2018 01:36

    Hayalleri yaşamak için uygun şartlar beklersek sanırım hiçbir şey yaşamadan bu hayattan göçmüş oluruz. Maalesef bizim ülkemizde hayaller hep en sona atılan şeyler. Belirli tabuları yıkmak zor. Sanki herkesin düzenli bir işi, bir ev kredisi, bir arabası, standart bir yaşamı olması normalmiş gibi yansıtılıyor. Bu ise çoğu zaman insanın hayallerine ulaşmasını engelliyor. Plansız olsun demiyorum fakat bazen hayatı akışına bırakmak lazım. Aslında hayat birçok güzelliklere gebe. Biz, deli gibi planlarımızın ardıdan koşarken durup soluklanmayı ve güzellikleri görmeyi unutuyoruz. Güzel bir yazıydı. Keyifle okudum.
    Sevgiler.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biri Anlatsın Bana Nedir Bu Normal?

Resim
Yazının başlığı için de şarkıları için de Bulutsuzluk Özlemi'ne müteşekkirim, ancak yazının devamının ne yazık ki onlarla derinden bir ilgisi yok. Bu sefer konu eğitim, tatilde sisteme sardım :)  Buyurunuz.. Eğitimin içinden yani magmasından yani çekirdeğinden bildiriyorum: eğitimde son birkaç yıldır oluşan bir "taraf sendromu" var; ve öyle ki bu sendromu aşmadan hedeflenen hiçbir başarının kayda değer olma şansı da yok.. Literatürde bile yer bulmuş kendine; öğrenci dostu öğrenme yaklaşımları diye geçiyor; "student-friendly learning approach" diye aratınca da üzerine yazılmış destansı makaleler karşılıyor bizi.. 2005 yılı itibariyle eğitimin aktif olarak içindeyim; üniversitede de ders verdim, ortaokul sıralarında da; kendi makamıma ait odamda da oturdum yıllarca, öğretmenler odasında da, yönettiğim zamanlar da olduğu özetle, yönetildiğim zamanlar da.. Yani sahiden içeriden, hem de en derinden bildiriyorum.. Eğitimde taraf sendromunu kaldırmadığımız ...
Devamı

ayıklanmış barbunya ve feminizm

Resim
Ben bir feminist olarak artık en çok erkeklere üzülüyorum.. Bir öküzün boynuzlarında sallanıp durmuyorsa dünya eşitlik ve adalet diye de bir şey olmalı bir yerlerde.. Evde de dışarıda da üretmenin bir adaleti olmalı.. Kadının sadece tüketen olarak görülmesi bu yüzyılda sadece erkeğin suçu değil artık.. Sağım solum hayatlarındaki adamlara ATM ve kredi kartı muamelesi yapan yüce kadınlarla dolu.. Babası, abisi, sevgilisi, kocası vesairesi çok da değiştirmiyor durumu.. Erkek çalışır kadın yer sığlığı dünya başka bir düzlemde de dönse benim için kabul görmeyecek..  Bir de kadın hakları için ne bedeller ödenmiş vaktiyle.. Sonra bir grup ulu kadın çıkıyor diyor ki "ay canım ben çalışmak istemiyorum".. Ne tatlı ne sevimli.. Kadının kendini bile isteye soktuğu şu halden utanıyorum.. Üniversite mezunu pek çok kadın tanıyorum evinin "hanımı" olmayı seçen.. Evine de kendine de yetiyor olmak daha güzel bir seçenek değil midir oysa.. Kolayı seçmen seni daha başarılı da...
Devamı

bir ihtimal daha var..

Resim
Bayram günleri insanın uzun uzun cümleler kurası geliyor.. Benim bütün umudum gençliktedir diyen bir güzel adamın mirası uğruna on küsur yıldır yapıyorum mesleğimi; on küsur yıldır üniversite kürsüsünde ders anlatırken de bir okulda tahta önündeyken de hep aynı inanç ve bilinçle geçtim öğrencilerimin karşısına.. Bir başöğretmenden alınan görevdi bizimkisi, değerliydi, elzemdi..  Ve bugünlerde pek çok meslektaşımın da söyleyeceği gibi hep öğrencilerimden daha çok çalışarak girdim derslerime; hiçbir dersim sadece dersten ibaret olmasın diye onlar için de okudum, izledim, öğrendim.. Birlikte okuduğum, izlediğim, öğrendiğim bir yeni nesli hayal ederek yaptım bunları.. Bir süre sahiden de öyleydi; sahiden böyle bir hayalin içindeydim.. En son okudukları kitabı hatırlayan, izlediği filmin eleştirisini yapan, kitap seçimini süpermarketlerin kıytırık kitap bölümlerinin çok satanlar listesinden ibaret sanmayan, film izlemeyi yerel mizah uğruna üretilen toplum erozyonu hissiya...
Devamı